Rygweda

RYGWEDA 

Rygweda (sanskr. trl. Rgveda, ang. Rigveda) – jedna z sanhit (zbiorów) wchodząca w skład Wed, najstarszy zabytek literacki indoaryjski, niejednolity treściowo i chronologicznie. Rygwedy mogły powstać około XIV wieku p.n.e 

W roku 2007 wpisana na listę UNESCO Pamięć Świata. 

Najstarszy tekst prosto z serca... 


TO JEDNO ISTNIAŁO... 
Nie było w owym czasie ani nieistnienia, ani istnienia; 
Nie było też przestrzeni i nieba u góry. Co miało się ku życiu? Gdzie? W czyjej opiece? Czym wody były otchłanne i głębokie? 

Nie było w owym czasie ani śmierci, ani nieśmiertelności. Nie było znaku odróżniającego noc od dnia. TO JEDNO oddychało, bezwietrznie, samo z siebie. I nic innego nigdzie poza nim nie było. 

Na początku ciemność kryła się w ciemności; Bez znaku odróżniającego wszystko to było wodą. Zarodek bytu w pustkowiu zawarty Stał się TYM JEDNYM mocą swego żaru. 

Na początku na to jedno przyszło pożądanie; Było ono pierwszym nasieniem umysłu. Wieszczowie, szukając z mądrością w swych sercach, Znaleźli w nieistnieniu wiązanie istnienia. 

Ich nić została wszerz rozciągnięta. Czy było poniżej? Czy było powyżej? Byli umieszczający nasienie – były sił potęgi. Było popędzające poniżej, u góry – dążenie. 

Ale kto wie to wszystko? Kto mógłby powiedzieć, Skąd to się zrodziło? Skąd jest to stwarzanie? Bogowie przyszli później razem ze stworzeniem tego świata. A więc kto może wiedzieć, skąd wszystko powstało? 

Skąd to stwarzanie świata wyniknęło? Być może samo się uformowało lub być może nie. Tylko on jeden na wysokościach, który spogląda na nie z góry, Tylko on wie – lub być może nie wie. 

Z lewej strony - strona manuskryptu Rygwedy, z prawej - fragment tekstu księga X, Hymn 129. 

https://pl.wikipedia.org/wiki/Rygweda